Press Articles Aesthetic, cosmetic surgery/aesthetic medicine magazine Spring, Issue 10, 2007. P. 69
A Full time lecturer at the Design School Southern Africa, Ulricke Lourens doesn’t just teach drawing and visual communication – she uses her body as a visual communication tool. She is a performance and multi-media based artist who has pushed her body to extremes in order to highlight how obsessed woman are with their bodies, an obsession she believes is deviously dictated by our society. In her latest multimedia adventure, reconstructed restrictions, she reduced the circumference of her waist from 24 inches to 18 inches over a period of nine months. To achieve this As a full time lecturer at the Design School of South Africa, Ulricke Lourens doesn't just teach drawing and visual communication - she uses her body as a visual communication tool. She is a performance and multimedia-based artist who has pushed her body to extremes in' order to highlight how obsessed women are with their bodies, an obsession she believes is deviously dictated by our society. In her latest multimedia adventure, Reconstructed Constrictions, she reduced the circumference of her waist from 24 inches to 18 inches over a period of nine months. To achieve this, Ulricke wore a corset continually. To eat, sleep or even drive a car hindered by the constant constriction of a corset is not something most artists would do with such wholehearted commitment. "I have always been interested in this topic," Ulricke enthuses. "It interests me how people use their bodies, how aware they are of constriction and to what extremes women will go to attain their goals in a quest for beauty." For Ulricke, this exercise brought up the issue of body politics: "There is always a focus towards the body. We can't be away from it. It is always with us." Ulricke believes she had to be totally obsessive about her body to bring this project to its full potential, "I was aware of my body for a whole nine months, 24 hours a day. I was obsessive but so are other women. Look at how the dieting, exercise and now plastic surgery industries influence women's perceptions of their bodies." Although Ulricke wanted to highlight this concept, she is not entirely negative about it. It was of course her choice, although extreme, to wear a waist-reducing corset for almost a year and "it is something I might do again," she divulges. "Whether it is surgery or exercise, it is your personal choice! You should be allowed to do want you want because it is your body. What I don't agree with is silly ideologies such as continual dieting, owing to social pressure, whereby your body's health is at risk. Such is the case with anorexia." But surely it would be expected that continual constriction on the waist would lead to rebellion of the internal organs from being squashed into malfunction? Health problems throughout history have long been documented with extremely tight corsets as the culprit. Women have also rebelled against this constriction, a social discourse perpetuated by masculine notions of the perfect female form. Ulricke agrees: "It can be dangerous but I thought about doing this for a long time and researched it thoroughly. I did waist exercises and specifically wore a corset used in waist training to reduce the circumference of the waist." She ate six to eight small meals a day as the stomach is pushed up against the diaphragm and she was not allowed any fizzy drinks. "The gas would have been very uncomfortable," she laughs. "Unfortunately, this experiment didn't lead to any loss of weight - things just got moved around." Her initial waist measurement of 24 inches did return after removing the corset. The experience has made Ulricke even more aware of her own body. She believes in extremes and keeps herself in shape through running and cycling, as opposed to gentle walking. "Every one should be active with their own bodies. We all have one and should embrace it for as long as our years on the earth let us," she muses. "I like using mine." Ulricke utilises the dynamics of multimedia. By photographing the process, she captures the dramatic transformation over time. "I don't just want to move from point A to point B," she explains. "The process of how you get there is also important. It is also a more accessible medium that allows people who are' not familiar with the world of art to see the changes through mixed media. This is a medium associated with popular culture and it may be easier to assimilate." Ulricke does look fetishly sexy in her corsetry. Although she did not aim for her work to be purely sexual in nature, she does admit to being very aware of her curves while wearing the corset. "It's an amazing feeling to run your hands over your waist and feel such feminine curves. The corset obviously accentuates the hips which highlights the sensuality of the female form." In essence, Ulricke feels that she has been part of social discourse, compelling an ironic commentary on the ideals of female beauty. "Feminists might say that I am objectifying myself. But as an artist, it was a decision that I chose to make. I empower myself by being part of the social commentary on perceptions of the female form and its place in society." This will surely not be the last time that Ulricke has something to say about the female anatomy and its status. This beautiful artist loves to shock, and people will listen - albeit with questioning mesmerism. Art times Altered Pieces an exhibition of altarpieces based on the lyrics of Leonard Cohen,
Rationale: Leonard Cohen has been a major influence for artists, musicians, poets, writers and thinkers for more than 50 years. He is considered as one of the Godfathers of folk and poetic rock and is held in high esteem by musicians, singers and artists. I have personally seen Cohen as a pillar of inspiration and as a master wordsmith whose ability to create disturbing narratives alongside surreal juxtapositioned images. From his achingly beautiful love songs to his social and political critical anthems, Cohen has been a part of our growing up process. His wit, wisdom, humour and cynicism along with melodies thumped out on an old guitar are lasting and meaningful to many generations and to this day, new generations discover him for themselves. At the age of 74, Cohen is still on a world tour playing to sold out audiences. The Altarpieces: Each artist has been given a custom made supawood altarpiece with two doors on which to work using their chosen lyric from a Leonard Cohen song. An MP3 player features their song and an alternative version by another performer. Thus the experience is a visual and audio one with very rich imagery. There is a performance of 10 songs by Cohen that will take place at the opening and at another occasion during the show. Why an altarpiece? I think the music of Cohen often makes references to various religions, belief systems and religious images that span the depths of Judaism, Christianity and Buddhism. His narratives also lend themselves to this format and allow the artist to work on a singular image or on a series of images. It is not a religious show or interpretation of religion through the eyes of Leonard Cohen, but rather a format like an album that will unify the show. I think that this multidisciplinary production will be an exciting collaboration between art, theatre, music and minds and that it will appeal to a larger audience who may come for the theatre or the art and each enjoy the other. The exhibition will then travel to Pandora Art house - Pretoria in August and September, Aardklop in October and Oliewenhuis museum and Grande Provence Wine Estate early next year. Artists featured: Be my guest November 2006. P. 16
Ulricke Lourens, Reconstructed Restriction at Fried contemporary open 15 November 2006. Die Pretoria gebaseerde multimedia kunstenaar Ulricke Lourens se MA (BK) uitstalling getiteld Reconstucted Restriction sal op 15 November 2006 by Fried Contemporary art gallery & Studio in Pretoria, Charles straat 430, Brooklyn, open. Die werke op hierdie uitstalling bestaan uit 9 video,gebaseerde werke, fotografie en digitale drukke van videostils wat die, impak van figuurverkleining op die vroulike liggaam ondersoek. Figuurverkleining behels die dra van 'n korset met die doel om die liggaam te modifieer. Die kunstenaar se iguurverkleiningsuitvoerings is sosiale en ironiese kommentaar op die ekstreme van liggaamsmodifikasie in die modewereld wat elemente van parodie bevat aangesien die kunstenaar die liggaam vervorm om die ekstreme van 'n konseptuele model van skoonheid toe te pas. Deur die uitvoering van figuurverkleining en die dokumentasie daarvan, as deel van die kreatiewe ,proses, word kommentaar gelewer op identiteit, maar di tis 'n idenititeit wat vermom is. Sodoende word die verkleinde torso 'n ikoniese verteenwoordiging van vroulikheid. Deur die pynlike prosesse na te boots wat vrouens gebruik om die liggaam in 'n vorm te forseer wat dit nie voorheen gehad het nie, ontplooi die kunstenaar seksualiteit op so 'n manier dat die kykendie vertoning konstrueer as absurd, uiters ongemaklik en skokkend. Die uitstalling duur tot 25 November 2006. De Kat, Somer 2005. P28 Korsetkuns By Carina Van Heerden Sy gebruik die korset as vertrekpunt vir haar komende uitstalling van boere pin-up girls en ander werke waarin sy die proses van liggaamswysiging ondersoek. Die 25-jarige Ulricke Lourens is 'n kunstenaar met oorgawe, wat glo in die estetiese van die vroulike Iyf, beklemtoon deur haar liefde vir die korset. “My mikpunt is 'n 46 sentimeter-middeI, maar dis die proses van stywe inryging wat vir my die belangrikste is, die selfdissipline en die vals van beheer oor jou eie liggaam. Ek hou van die druk - dis 'n veilige gevoel." Sy herinner mens nogal n 'n pin-up girl. Kart blonde kuifie, rooi naels en skramse blik van 'n swart karset wat onder haar mk bloesie uitsteek. "Hierdie artikel moet asseblief J nie as kinky voorkom nie," glimlag Ulricke terwyl nog 'n lang sigaret opsteek. "Met my pin-up girls het ek myself geskilder in korset op staal - net soos hulle die pin-ups geIder het op die Bombers gedurende die Twee Wereldoorlog. Ek kom nogal gereeld in my werke voor!" Ulricke is primer skilder, maar werk in verskeie ander media en hou vroeg volgende jaar 'n uitstalling met die tema korsette en liggaamswysiging (om wustelik en met eie bedoeling die liggaamsvorm verander deur 'n permanente of semi-permanente Jses, waarin die organe ook kan skuif met die 'dunning van die middel). Die korset se wortels le diep in die Victoriaanse tydperk begrawe, waar die morele waardes van die korset ingespan het om die vroulike geslag mobiliteit letterlik en figuurlik te kniehalter. In Jill fields se artikel "Fighting the Corsetless Evil", vertel hoe die ideologie rondom postuurdrag verander , namate vroue meer betrokke wou raak in die :Jlieke milieu gedurende die laat negentiende J. Hul protes aangaande stemreg en die reg op Joortebeperking, asook om te kan dans op tango'tytjies, het die dra van 'n korset bevraagteken. itemin was die ingegorde uurglasmiddel tot in 1920's die aanvaarde beklemtoning van die ulike vorm, hoewel die denkwyses rondom stywe inrygwerk verander het, van 'n morele verpligting na vrees van 'n verlore vrouefiguur. Vandag word korsetware ongelukkig deur die massamedia en samelewing as ondergronds, kinky beskou. "In 'n fetisj-milieu is die korset 'n baie prominente gebruiksartikel, maar dit beteken nie dat almal wat korsette dra in S&M (sadisme en masochisme) is nie," meen Ulricke wat tans besig is met haar Meestersgraad in beeldende kunste by die Universiteit van Pretoria. Haar passie vir korsette het nog altyd binne haar gebrand en dit was veral die estetiese van 'n korset wat haar aandag getrek het. "Die korset se styl het tog verander, maar die proses bly steeds dieselfde. In die Victoriaanse tydperk was dit die aanvaarde liggaamstipe, 'n teken van hul dominante kultuur. Vandag is dit meer 'n persoonlike keuse, 'n lewenstyl." Volgens Ulricke kan jy, net soos tegnologie, 'n korset gebruik om jouself te definieer. "Korsetware is deel van my, dis iets waarvan ek myself nie kan losmaak nie - net soos my kuns wat deel is van my. My werke gaan oor die liggaam en ek gebruik my fisiese self-om uiting te gee aan hierdie lewenstyl." Arwen, een van slegs ses professionele korsetmakers ter wereld, se persepsie rondom korsetware is meer gegrond op die geskiedkundige aspekte, as Ulricke se sosio-kultureel aangevuurde sieninge. "'n Vrou kan 'n vrou wees in 'n korset, waar haar kurwes natuurlik uiters belangrik is." Baie van haar kliente is professionele sakevroue wat Victoriaanse korsette onder hul power suits dra. "Wanneer jy 'n korset aan het, word dit half soos 'n wapen - jy voel bale sterker en is die hele tyd bewus van jou liggaam." Beide Arwen en Ulricke waist-train - waar die middellyf deur 'n spesiaal ontwerpte korset geoefen word met die doel op liggaamswysiging. "Om styf te kan inryg, is dit belangrik om in die regte gemoedstemming wees - as jy deur 'n persoonlike krlsis gaan, is die proses soveel moeiliker. Jou hele postuur verander asook die manier hoe and er mense jou waarneem. Dit gebeur dat mense na my toe kom net om aan die korset te vat, sonder om te vra. Soms sal iemand ook met sy elmboog liggies teen die korset skuur," vertel Arwen in haar Parkhurst-ateljee, terwyl sy met 'n swaar sker 'n patroon op haar werktafel uitsny. Stywe inrygwerk is ook nie slegs bestem vir die vroulike geslag nie. Mans in korsette was 'n algemene verskynsel in die negentiende eeu en tot vandag is daar'n hele paar wat korsette dra en inryg. Bekende figure wat die hedendaagse lewenstyl volg, is Fakir Musafar en Pearl met sy 48 sentimeter-middel. "Ek ryg styf in vir die doeleinde van liggaamswysiging," benadruk Ulricke met haar perdebylyfie, terwyl sy Valerie Steele se Fetish vir my oor die tafel aangee. In hierdie 1 boek identifiseer Fakir Musafar (ook 'n dominante figuur in liggaamswysiging)drie tipes mense wat vandag korsette dra: diegene met die mikpunt van liggaams wysiging; diegene wat die korset assosieer met vroulikheid en vroue-onderklere, waar die draer geslagstransformasie ervaar en in die derde kategorie is die korset-masochiste. Hier word styf ingeryg vir erotiese ongemak. Ulricke se werke is nie vir almal ewe toeganklik nie. Sommige begryp dit nie en ander beskou haar werk as uiters eroties. "Met elke reeks is die reaksie op my werk anders. My pin-up girls is baie tong-in-die-kies en met my boere pin-ups probeer ek iets van my liefde vir Suid-Afrika reflekteer. Die vorige reeks was baie groter (2.2 m x 18 m) waar ek houtskool, oilbar en byewas gebruik het, maar my onderwerpe kon mense nie altyd verstaan nie. Dit is lastig. Nietemin, ek hou daarvan om groot te werk - ek se nie iets saggies nie." Ulricke en Arwen is ook van plan om vroeg volgende jaar 'n burlesk-vertoning te hou, 'n stouterige knipoog-opvoering met 'n kabaretgevoel, iets soos 'n stuitige striptease, maar NIE 'n stripshow NIE." In haar nuwe werk maak sy gebruik van multimedia. "My siening van korsette het deur die jare 'n bietjie verander, dus gebruik ek multimedia as 'n herkenbare medium om iemand die stywe inryg ervaring te gee deur byvoorbeeld die proses van waist training oor ses maande te dokumenteer." Sy sien die korset as 'n "tegnologiese meganisme" en gebruik daarom tegnologiese dokumentering om haar siening te versterk en komplementeer. Deur haar werk reflekteer Ulricke wat vandag in die samelewing gebeur. "Daar is soveel vroue wat streef na die perfekte liggaam. Semipermanente, asook permanente liggaamsverandering wys net tot waiter ekstreme vroue sal gaan om die perfekte figuur te kry. Kultuur misvorm die liggaam dikwels om sy ideologie te spreek, kyk net na vandag se Paris Hiltons." Maar sy gryp ook nostalgies terug na die Victoriaanse tydperk. "Dis lekker om te dink dat iets wat jy nou doen al so gegrond is in die geskiedenis." Haar passie en bewustheid van die liggaam asook die wyse waarop sy haarself uitleef in haar kuns, maak van Ulricke Lourens meer as net 'n vrou - sy is die epitoom van vroulikheid wie se voorliefde vir korsette 'n prominente aandeel het in haar perfekte uurglasfiguur. Ulricke se boere pin-up-uitstalling vind vroeg vol gende jaar plaas. Hou DEKAT se webwerf dop vir meer besonderhede. Vir meer inligting oor korsetware en liggaamswysiging, kontak Ulricke of Arwen by ulricke@mweb.co.za of arwen@wol.co.za Design indaba magazine Posted on February 1st 2009 Accessed on 20/10/2011:http://www.designindaba.com/news-snippet/durban%E2%80%99s-bigwood-heads-berlin DURBAN’S BIGWOOD HEADS FOR BERLIN After a successful show in Durban in 2008, the group graphic design and illustration exhibition Bigwood is travelling to artSPACE Berlin from February 20 to March 21. “As Bigwood, we’re pulling together collectively to have South African talent displayed to a wider audience,” says organiser Trevor Paul. Featuring a who's who of new generation South African creatives, participating artists include Maaike Bakker, Mzwandile Buthelezi, Daniel du Plesis, Ellomennopee (Tempest van Schaik), Faith47, Mitchell Horn, Ulrike Lourens, Louis Minnaar, Christiaan Nagel, Gabriel Metcalfe, Richard Phipson, Senyol, Jenna Shone, Justin Southey, Yvette Terblanche, Ross Turpin, Wesley van Eeden and Hylton Warburton. Manwees leefstyl tydskrif vir mans Maart 2007, uitgawe 7. P. 45. Om lyf te wys in die naam van kuns By Eckhard Cloete Ulricke Lourens is nie die tipiese kunstenaar wie se werk jy sommer in jou plaaslike winkelsentrum se ‘galery’ tussen skildery van die blompot en die een van die al te freei hollandse huisienmet oranje landskap sal kry nie. In haar videokuns word haar eie ligaam gebruik as skilderdoek om die impak van ons kultuur op die vroulike ligaam te dokumenteer . Eckhard Cloete het hierdie artikel as verskoning gebruik om Ulricke te ontmoet en geselsies aan te knop oor koresette, hemelhoe spykerhakke en mans in latex. Daar was my naeltjie drie meter groot teen die muur!" se sy en wys na die buitekantste muur van die Fried Contemporary-gallery 5005 ens onderdeur die Jakarandas in besige Charlesstraat afspoed. Dis hier waar haar uitstalling getiteld Reconstructed Constriction einde laas jaar gehou is as deel van die voltooiing van haar meestersgraad in Beeldende Kunste. Die video gebaseerde werke dokumenteer die effek wat die dra van 'n korset op haar Iyf het in 'n reeks poetiese, maar ontstemmende nabyskote. Die dra van' n korset, of waist training, 5005 dit algemeen bekend staan, behels basies dat die liggaam stelselmatig oor 'n tydperk van maande of jare daaraan gewoond gemaak word om in die vorm van 'n korset te pas. Korsette dateer so ver terug as die 16de eeu, maar dis veral in die Vietoriaanse era wat die korset algemeen gedra is om die ideale uurglasfiguur te verkry. Vanaf die 1920's het die korset egter stelselmatig uit die mode geraak, alhoewel dit elke nou en dan in hoogmodekringe 'n herverskyning maak - dink byvoorbeeld aan die Moulin Rouge-gier van 'n paar jaar terug. Korsette is vandag ook in ondergrondse kringe gewild en dis veral in die Goth en BDSM-subkulture waar fetisjistiese belangstelling in die korset gedy, alhoewel daar in baie gevalle eintlik maar net sprake is van pseudokorsette wat nie regtig die liggaamsvorm verander nie. Ulricke het egter by die ware Jakob uitgekom. In die proses het sy haar middel van 24 duim (61 em) na 18 duim (46 cm) verklein. (Terloops, die rekord vir die kleinste middel ooit is 13 duim of 33 cm.) In haar snoesige pienk en wynrooi woonstel wys sy vir my die X-strale wat geneem is terwyl sy korset gedra het en wat ook deel uitmaak van haar uitstalling. Die korset veroorsaak dat die torso verklein en die interne organe nader aan mekaar en boontoe en ondertoe sku if. soortgelyk aan wanneer 'n swanger vrou se liggaam moet plek maak vir die groeiende uterus. 'n Korset word spesifiek vir 'n individu se liggaam gemaak en dieproses geskied onder die wakende oog van 'n opgeleide professionele korsetmaker of corsetiere. In die nege maande wat Ulrieke in haar korset geeet, geslaap en inkopies gedoen he!, het sy nogal uiteenlopende reaksies van mense gekry: "Sommige mense het finger gewys en weggehardloop in ongeloof. sommige tannies het lippe gepers, maar die brawer siele het my genader, uitgevra en aan my 18 duim middel gevat. My eerste kennismaking met Arwen, my corsetiere, het my stom geslaan en ek moes ook aan haar middel vat. So ek verstaan mense se reaksie." Haar uitstalling het ook gemengde reaksie van mense ontlok. Waar mans hoofsaaklik uit 'n meer erotiese oogpunt na die werk gekyk het, het vrouens sterker geassosieer met die sosiale kommentaar wat die werk lewer oor die eise wat die samelewing aan vroue stel om te konformeer tot die Westerse ideaal van vroulike skoonheid. "Kyk na hoeveel mense jy ken wat nose jobs, boob jobs en tummy tucks gehad het, wat van persoonlike instrukteurs gebruik maak en die Atkinsdieet slaafs navolg om te probeer voldoen aan die ideale self wat die media voorskryf," merk Ulricke op. Baie mense het ook haar werk as skokkend, grillerig, kinky en seksueel ervaar, wat volgens haar eintlik 'n waninterpretasie is. Om 'n stokkie te steek voor die moontlike voyeuristiese plesier daarvan om 'n vrou in 'n korset te sien, het Ulricke juis gebruik gemaak van die tegniek van metonomie, waar slegs dele van die liggaam (hoofsaaklik die middellyf, maar ook detail van haar rug en hande) gewys word en verteenwoordigend van die res van die Iyf is. Hierdie detail word dan vellandskappe waarop die effek van die korset op haar liggaam "geteken" word. Vir Ulricke het die dra van 'n korset haar opnuut bewus gemaak van haar liggaam. "Vandat ek op so 'n ekstreme wyse uitdrukking aan my liggaam gegee het, het dit my kop wakker gemaak en my gees versterk. Terwyl ek 'n korset dra, is ek die heeltyd bewus van my liggaam en hoeveel seer spiere daar net in die middelrif kan wees. Ek glo dat mense hulliggame ten volle moet gebruik en so 'n simbiotiese verhouding tussen liggaam, siel en intellek moet bewerkstellig. Sy haal dan ook Fakir Musafar, 'n wereldbekende manlike korsetdraer se motto aan: "Your body is yours. Play with it." Sy krap rond tussen die eklektiese versameling boeke wat onder haar kombuistoonbank opgestapelle en bring verskeie boeke oor die kuns van korsetmaak te voorskyn. My oog dwaal oor die ander titels op die deurmekaar hoop. Venus in Fur, Passion of the Western Mind, Ars Erotica, Toulouse-Lautrec. Gunstelingboeke? "Daar is hopeloos te veel, maar een wat uitstaan is beslis Dante se Divine Comedy." En dan stop sy my ook 'n klomp edgy strokiesprentboeke in die hand. Ek wys haar op Valerie Steele se uitlating dat dit veral masochiste is wat korsette dra vir erotiese ongemak. "Is 'n korset, ingevoerde nylon en spykerhakke nie maar altyd 'n erotiese ervaring vir die draer en die kyker nie? Die sensualiteit en vroulikheid trek my aan, nie die masochisme nie." (Haar korsette, vollengte latex-rok, ordentlike spykerhakke en Dior seamed nylons is dan haar gunstelingkledingstukke.) As sy nie met haar eie kuns doenig is nie, gee sy kunsklasse by die Carpe Diem Academy in die ooste van Pretoria. In die aande is dit n6g skilderlesse, maar die keer darem met 'n glasie rooiwyn byderhand."Ek beskou rooiwyn as 'n stokperdjie en kan enige iemand aanvat daarmee. Ek het 'n lang rubber arm wat gedraai kan word om te kuier tot in die vroee oggendure. Ek's 'n redelike partytjiedier. Ek glo mense speel nie genoeg nie". En oor haar en haar corsetiere se burlesk-vertoning, 'n stuitige tipesatiriese kabaret vir volwassenes, is sy geheimsinning kripties: "Daar's niks so lekker 5005 'n bietjie tong-in-die-kies mischiefin die openbaar nie. Getooi in vere, korsette, bustles en 'n swaai in die heup in spykerhakke, veroorsaak ons wolwefluite en 'n glinster in die oog." En mans? Na watter eienskappe is sy op soek in 'n minnaar? 'n Superheld, al kom hy van die Vrystaat. Batman was my eerste liefde- dit was seker die latex," se sy en vir 'n oomblik sien ek haar tongring tussen die lippe flikker. Wat my laat dink aan daai oulike Superman-pakkie wat ek nou die dag by Woo lies se kinderafdeling gesien het. Ek is seker ek's maer genoeg am daarin te pas as ek regtig hard probeer. Rekord moot, Friday March 21, 2008, p. 11 Ulricke Lourens is een van die kunstenaars wat op 31 maart haar kunswerke by die kunsgallery Platform on 18th ten toon gestel het. Die tema van die uitstalling is Find en sliut die kunstenaars Riaan Bosch, Kobus walker, Debbie cloete en Melanie van Deventer ook in. Ulricke is ‘n multi-media kunstenaar en haar reeks foto’s handel oor die idee dat die mens se vel amper soos ‘n padkaart van sy lewe is. “Die vel omhul jou menslike ervaring op aarde en daarin is baie geheime van jou verlede vasgele” verduidelik sy. Die uitstalling duur tot einde Maart. Rendezvous, focus wearable art, programme, catalougue 2008. Artist statement: Our skin is our gut, our gut is our skin. Our skin is our gut, our gut is our skin. Ulricke Lourens is a Pretoria based multi media artist and completed her MA fine arts degree at the University of Pretoria. She is currently lecturing at the Design school Southern Africa Design College and presenting workshops at UNISA As the cells in the minuscule human embryo unfold and entwine in new patterns and maps of infinitesimally complex kinds, the skin establishes itself as the great organ of consciousness. It waits to receive the impressions of the air, the sounds of creation, to give back the expressions and gestures of another. The narrative of our existence is not only pressed and scratched, molded into the skin, but it gives the very elements of the narrative which our consciousness longs for. Each wisp and wave of the web of consciousness is singing to the touch of its beautiful lover, the skin. The skin becomes a landscape filled with roadmaps. The body or more specifically the skin is a symbolic narrative that covers the uncompromising and unapologetic rawness underneath. Not only is the skin the largest organ of the body, but it is the primal attire for your corporeality. The work tries to capture the intimate connection between the neural circuitry in the body and the way that feelings are first felt through the skin then turned into emotions which miraculously turn into consciousness through the web of nerves, bones, muscles, sinews, energy in an endless loop. Rosebank Killarney gazette. Week ending Febuary 06, 2009. Waiting for Gordart…
The Rosebank artstrip on Jan Smuts Avenue saw the arrival of the Gordart galley into its illustrious fold. It joins the ranks of the esteemed neighbor galleries such as David Krut, Warren Siebrits contemporary, Resolution and Goodman gallery to name a few. Founded by Gordon Froud and previously situated in Melville, Gordart is a contemporary development gallery well known for giving art graduates and new artists an opportunity to display their work.
The gallery continued in this vein with its re-Iaunch and opening exhibition, Fetish Object, which featured the work of the late Moses Seleko, Ulricke Lourens and new artist Bevan De Wet. Seleko found objects such as cowhides which he adapted to comment on the practice of labala. De Wet uses copper etching plates that are cut out and fitted together to resemble figures that contain elements of different cultures.
He said, "I have used the human body as a site for contesting history and identity; 1 have explored myths of homogeneity through the conception of personal and fantastical mythologies. By combining elements of my own British, Dutch-French and German heritage with characteristics of the non-Western 'other', 1 have created my own hybrids where race, identity and memory have been deconstructed."
Lourens uses personal-image digital prints that show an exploration of the female body through the use of corseting, projecting images and altering the physical shape of human form through waist training. Lourens' work explores the markings that culture and society leave on the physical body. "The marks left on the body represent the history of the body and examine the relationship between female sexuality and the development of one's identity, "
| |
Website of South African Artists |
 |
